De Cera brezza

De Cera brezza techniek is een nieuwe, door mij ontwikkelde, techniek. Aanleiding tot de ontwikkeling van deze nieuwe techniek, was de vondst van twee beelden in zee en de publicatie van een archeologisch artikel daarover. De gevonden beelden zijn van Griekse origine en gevonden nabij Riace, Italië . Zoals met bijna alles in de wereld moesten ook deze Riace beelden blootgesteld worden aan een onderzoek. Middels een camera wilde men doordringen tot het inwendige. Maar dat bleek nogal moeilijk omdat er harde keramiek, een taaie klei, in zat.
En dat verwonderde de archeoloog.

Een reden voor mij, als kunstenaar, om daarmee te gaan experimenteren, te fantaseren en de gehanteerde werkwijze te interpreteren lag voor mij voor de hand. De beelden had ik toen  nog niet in het echt gezien. De temperatuur van gebakken klei en de temperatuur van te gieten brons liggen dicht bij elkaar. Dankzij het ontwikkelen van deze techniek is het voor mij mogelijk om brons zeer dun te gieten. In een proces tegelijkertijd het klei te bakken en het brons te gieten.

Het karakter is qua thema Grieks, qua uitvoering archaïsch.

Een enkele uitvoering lijkt een Cycladisch herkomst te hebben, zoals bijvoorbeeld de harpspeler. Andere getoonde beelden verraden gewoon een blijmoedig terugkijken op een prettige en prozaïsche tijd in Olympia.
De ontstane beelden hebben qua karakter totaal geen overeenkomst met de gevonden beelden in Riace, zoals we die momenteel kunnen bewonderen in Reggio di Calabrië.
Ze zijn veel meer op te vatten als eigen interpretaties van beeldtaal uit Arcadië. Het proces als zodanig is voor mij als een soort van vakantie binnen het eigen werk geworden.

Cera Brezza; een frisse bries in was.